Δημοσίευση του επιστημονικού άρθρου με τίτλο “Coseismic deformation of the ground during large-slip strike-slip ruptures: Finite evolution of “mole tracks”” στο Geosphere Journal του GeoScienceWorld.

Η ARGO-E GROUP, με επικεφαλής τους Δρ. Δημήτριο Ζέκκο και Γιάννη Μανουσάκη, συμμετείχε στη συγγραφή του επιστημονικού άρθρου με τίτλο “Coseismic deformation of the ground during large-slip strike-slip ruptures: Finite evolution of “mole tracks””. Το άρθρο βασίζεται στα δεδομένα που συλλέχθηκαν με τη χρήση μη-επανδρωμένων ιπτάμενων οχήματων (UAV), στα πλαίσια της συμμετοχής των συνεργάτων μας στην ομάδα Geotechnical Extreme Event Reconnaissance (GEER) , μόλις μία εβδομάδα μετά την εκδήλωση του κύριου σεισμού Kaikoura της Νέας Ζηλανδίας το 2016 και στην μετέπειτα δημιουργία τρισδιάστατων μοντέλων κατολισθήσεων και επιφανειακών διαρρήξεων ρηγμάτων.

Για την αξιολογήση της παραμόρφωσης του εδάφους ως συνέπεια μεγάλων (~ 10 m) σύγχρονων με το σεισμό μετατοπίσεων, μελετούμε την παραμόρφωση του ρήγματος Kekerengu κατά τη διάρκεια του σεισμού Μ 7.8 στην Καϊκούρα, Νέα Ζηλανδία, το Νοέμβρίο 2016. Συνδυάζοντας τις παρατηρήσεις πεδίου μετά το σεισμό με την ανάλυση αεροφωτογραφιών υψηλής ανάλυσης και τοπογραφικών μοντέλων από χαρτογραφήσεις με UAV, περιγράφουμε τη γεωλογία και τη γεωμορφολογία της ζώνης ρήξης.

Κατά τη διάρκεια του σεισμού, εξάρσεις πίεσης ("mole tracks") προκλήθηκαν στους αναβαθμούς μεταξύ των συνθετικών ρηγμάτων Riedel (R). Κατά τη σώρρευση της ολίσθησης, επιφανεικά τεμάχια του συνεκτικού αργιλικού ιζήματος, που οριοθετούνται από ρήγματα R και καλύπτονται από γρασίδι, περιστράφηκαν περί κατακόρυφου άξονα και συστάλθηκαν, ενισχύοντας τις εδαφικές εξάρσεις. Αυτά τα εξογκώματα πλαισιώνονται από τεκτονικά ρήγματα μικρών κλίσεων που μεταθέτουν την κατακερματισμένη ιζηματογενή μάζα των αποσπασμένων τεμάχων προς τα έξω, σε λιγότερο παραμορφωμένο έδαφος.

Καθώς η ολίσθηση συνεχίζει να αναπτύσσεται, τα κατακερματισμένα εδαφικά τεμάχη που οριοθετούνται από μικρές δευτερεύουσες ρήξεις, πλήττουν υπό μεγάλη γωνία το κύριο ίχνος του ρήγματος, που ερμηνεύουμε ότι προήλθε ως αντίστροφο ρήγμα Riedel (R¢). Καταλήγοντας, αυτά τα τεμάχη διασκορπίζονται σε εδάφη με έντονη διάτμηση και περιστροφή.

Κατά μήκος του ρήγματος, η δεξιόστροφη περιστροφή αυτών των τεμαχών εντός της ζώνης των επιφανειακών ρήξεων ήταν κατά μέσο όρο ~ 20 ° -30 °, με πεπερασμένη διάτμηση 1,0-1,5 και κατανεμημένη ολίσθηση ~ 3–4 m.

Σε ολισθαίνοντα τμήματα του ρήγματος, η εσωτερική συστολή των τεμαχών ήταν κατά μέσο όρο 1-2 m παράλληλα με τις ρήξεις R, και ~ 1 m κάθετα προς το κύριο ίχνος του ρήγματος. Ωθούμενη από περιστροφική παραμόρφωση, αυτή η συστολή των τεμαχών υπερβαίνει το μέγεθος της ανύψωσης των ρήξεων.

Επίσης, αυτά τα τεμάχη, σε τμήματα εφελκισμού του ρήγματος εμφανίζουν κυρτώσεις και συστολές - σχέσεις που μπορούν να ερμηνευθούν από ένα κινηματικό μοντέλο "παραμορφώσιμων πήχεων". Σε μια παλαιοσεισμική τομή κάθετα στο ρήγμα, θα μπορούσε να παρατηρήσει κανείς ρηγματώσεις, εντάσεις μικρών κλίσεων και ρήγματα ολισθήσης απότομων κλίσεων, ωστόσο όλοι οι σχηματισμοί θα μπορούσαν να έχουν σχηματιστεί κατά τη διάρκεια ενός και μόνο σεισμού με έντονη διαμήκη μετακίνηση.

Αναφορά: Little T.A., Morris P., Hill M.P., Kearse J., Van Dissen, R.J., Manousakis J., Zekkos D., and Howell A. (2021) “Coseismic deformation of the ground during large-slip strike-slip ruptures: Finite evolution of “mole tracks”” Geosphere, v. 17 – May 2021.

Επισκεφθείτε τη σελίδα δημοσίευσης στο Geosphere Journal εδώ.

Επίσης, διαθέσιμο το PDF.